Hayat Sahnesinde

Hayat sahnesinde oynanır roller,
Kimi beden kostümünü seçemez.
Hayat suflesiyle söylenir diller,
Kimi beden kolyesinden geçemez.

Bin umutla düşer ise yollara,
Hayal kurmak haz aldırır kullara,
Bir gün hasret battığında sollara,
Kimi beden hülyasından geçemez.

On dördüne eriştikçe ayçalar,
Eller iter arşe yürür yay çalar;
Klarnete üfledikçe bay çalar,
Kimi beden dalyasından geçemez.

Yuvarlanan ağır taşlar çağılda,
Kalacaktır tüm mirasın oğulda,
Dursa bile bütün varın bavulda,
Kimi beden balyasından geçemez.

Gel istersen buna nasıl niçin de,
Şu faniye hemen kefen biçin de,
Ölümüne sevmek varsa içinde,
Kimi beden kul yasından geçemez.

***
Sufle: Sahnedeki oyunculara, izleyicilere duyurmadan unutulmuş bir sözü veya cümleyi hatırlatma.
Ayça: Hilal, yeni ay.
Çağıl: Taş yığını.
Dalya: Yıldız çiçeği.