Hayata Dair Sen

devrik cümleler kuruyorum
beni anlıyacak kadar tanımışlığım
var diye sana

her iki kelimeden birindeydin
bende bütün noktalar senden sonraydı
bazen dilimde suskunluğum oluyordun
yutkunduğum kadar dudaklarımda ölüyordun
manasız...

düşünüyorum sebebi sensin
ne zordu seni tarif etmek
duygularına gönlün
nede kolaydı seni tanımak

bilmemki başka bir şeydin

nekadar gidersen git
dünün kafi dir
sussuzluğuma kevser

kendime masallarım vardı
hep seni söylerdim
canana canım

sen taşıyordum ısrarımda
hayata dair seni soluyordum
her nefeste inadına seni