Hayata Dair....(ertelendim)
ellerim bileklerime kadar buz tuttu....
sırtımda ağır geçen yılların bilançosu,
dizlerime doğru vuran sızıyı ise ,
hiç anlamadım doğrusu?........
doğdum,
emdim...emekledim...
çocuk oldum,
oynadım, güldüm, eğlendim....
tekme yedim,
kızdım,sinirlendim....
genç oldum,
okudum,anladım,öğrendim...
hep "babam kadar bilsem "dedim,
çaktırmadım,dinledim.....
asileştim,
diklendim....
bir şey elde edemedim...
serpildim,
aşkı tattım,
acı çektim,
tedirgindim....
annemi özledim !
erişemedim,
yalnız kaldım,
dağıttım....kirlendim....
sevdalandım...
işte bu dedim,
terkedildim....
çalıştım ,para kazandım..
değer bilmedim...
bitirdim, tükettim....
dost edindim...
paylaştım,
sevindim...
darbenin en büyüğünü yedim....
yuvam olsun dedim..
evlendim,
sevdim...
sevildim,
filizlendim...
anne oldum..
şaşırdım.... korktum...
ama güçlendim....
konuşmak istedim,
sustum...
söyleyemedim..
dertlendim....
üstüme geldi sorunlar,
erdemliydim...
içime attım..
hislendim....
canım acıdı bazen,
düşündüm, üfledim..
direndim...
farkına vardım gerçeğin,
sövdüm..
söylendim....
anladım artık her şey için
çok geçti....
ertelendim.......
Bir otobiyografik şiir olmuş adeta Nebile abla. Hayat çabucak akıp gidiyor. Önemli olan hayat çeşmesinden akan suyu boşa akıtmamak. Bunu başarabilene ne mutlu. Allah'a (c.c.) emanet ol.
Kutluyorum Ablacım...
sen hayatın en büyük lütuflarına nail olmuşken böyle düşünürsen, biz ne yapalım ne-bilem?.... şiirdi... anlamlıydı... acıttı belki kapanmaya yüz tutan yaraları.😭 ama olsun iyi ki yazmışsın yıldız(L)ım...👍👍👍 tebrik ve sevgilerimle,
hayata dair insanlara dair herşeyi ertedim şimdilik kendşmle başbaşa kaldım sevgim sonsuzlaştı iyice
tebrik ederim çok güzel bir şiirdi
şiirce kalman dileğiyle.............
muhabbetide kacırmısım of ya bide bülent abiyok o nerde