Hayata İsyan Etmenin Eşiğinde

Yürüyorum, at izinin, it izine karıştığı bu yollarda
Yüreğime saplanmış hançerin zehri akıyor içime, yakıyor bedenimi
Benliğimi kaybetmiş gibiyim, kötüsüde aramaktan yorulmuş gibiyim
Herkes bana bir ceylan yavrusuna baktığı gibi bakıyor, acınasıya
Saat 12'ye beş kala durmuş bir saat takıyorum kolumda
Uykusuz her geçe sabah ezeni nini gibi geliyor
Her kılınan namazın ardından azraili görüyorum, hazırlan dermişçesine
Hayatımın her gününü, durmuş saatim gibi yaşıyorum, ölüme beş kala
Ölümün hak olduğunu bilmek, boş olduğunu hatırlatıyor hayatın bana
Doğa yaşıyor bahar sevinçi, ben yaşıyorum son bahar hüznü
Nasıl yaşamayayım bu hüznü her yapılan günah biniyor sırtıma acıtıyor canımı
Hissediyorum günahların sinemdeki yükünü.......

Hayata isyan etmenin eşiğinde
Allaha kavuşmanın kıyısındayım......