Hayatımdaki Herkes Gitti..!

Çok yoruldum artık.. Hemde çok..
Hep bir olumsuzluk karşısında tek başımayım..
Kendimle savaşlarımın sonu yok..
Hep çelişkiler içindeyim..
Hep yenilgi hep mağlubiyet..
...O kadar çok sıkıldımki..
Sadece aşktan sevgidenden değil..
Sevip sevilmemek ayrı..
Ama tüm hayatımdaki eksilerden bunaldım artık..
Hiç birşey için gücüm yok takatim yok..
Yalnızlıkta sıktı.. Yanımda hissetmek istiyorum birilerini..
Belkide elimin üstünde senin elini..
Şöyle ağladığımda gözyaşımı omzuna silebiliceğim birileri..
Gece yastığa başımı koyduğumda gözyaşıyla değilde yüzümdeki tebessümle uyumayı..
O kadar çok istiyorum ki bunları..
Yüreğim yorgun.. Halsiz.. Bitkin..
Hep yarıda bırakılmışlık hep çaresizlik..
Hayat ve yaşanılanlar en azından yaşadıklarım o kadar yıprattıki beni..
Her defasında ömrümden ömür gitti..
Kimsede bilmedi..
Kimseler bilmedi ne çektiğimi..
Neden ağladığımı..
Kim olduğunu aklımda..
Önceden korkuyordum şimdi ise birşey hissetmiyorum hayata..
Yoruldum..
Tükendim bittim..
Kendime bile kalmadı ben..
Kim bilir belkide hayatımdaki tüm artılar gittiğinden~