Hayatın Işığı

HAYATIN IŞIĞI


İlk defa sana uyandım
seni gördü gözlerim ilk defa
iliklerimde hisssettim sıcaklığını.
İlk defa sana inandım.

Solgun tabiyatın son devirlerinde
neşrolmuş bir tutam senden
damla damla gökyüzünden
ufukların peşi sıra
dolar göz bebeklerimden.

İşte bu ölmüş manzara harab
nur gibi düşen bir serap.
Sararmış gazellerle rüzgarın dansı
en ummadık sevincin sedası.

Can buluyor seninle
bir bir uyanıyor böcekler
kuşlar havalanıyor sana
ulaşamazlarsa vuruyor kıyılara.
Yeşil giyiyor dağlar
dereler serin serin ağlar
bir çiçekte gördüm seni
hayatın suyuna karışırken
gece ve gündüz savaşırken
o büyük hazla sevişirken
senin gördüm sonunda.

Yaşıyordu dünya
gördüm.
Bir ben vardım yalnız
bu resmin karanlık kuytularında.

İçimde beliriyor
bir bir ortaya çıkıyor
doğa gibi can buluyor yeniden
ve yeniden günahlarım
gözlerim birden kararıyor,
sözlerim..
ve anlıyorum sebebini;
Sizin dünyanıza hayatı veren
benim ruhumu yakıyor,
mahvediyor



i.K