Hayatın Karşılıksız Doldurulan Tek Kumbarası/Sevmek

Tanrı katında
şeytanı görmeden daha eftaldir salavatın takvası
polyanna olmaktan çok
kızmak yerine anlamak olmalı
insan kisvesinin astarı
hadi
düşür şimdi bakışlarından o pinokyo gözlerini
ki;
perdeyi açmadan görünür mü güneş
suya eğilmeden yeşerir mi salkım söğüt
hem
hangi ana gözü gibi titrediği bebeğine bilerek kıyar
gözbebeğim...

unutma
zaten sevmek ;
karşılıksız sevgi atılan bir kumabara değil mi
basite alma ve inan
evet var!
ama
yaşama verdiğin emek kadar uçar Pegasus
ve sanma ki;
keyfe keder köşe bucak dünyayı dolaşırlar
yaşama telaşı değil de nedir sen ce
üşengeç ve tembel olur mu göçmen kuşlar...!



nasıl küçümser insan son atımlık barutunun ı s l a n m a s ı n ı
nasıl bırakır
bir kelamda nasıl vazgeçer
yüreğinden prangasına tutsak olduğu son/atı
karşılıksız paylaşım düeti değil mi ?
rahminden çıkmış sevdanın ana adı!
kumbara doldukça ağırlaşır
evet
kızıl gölgelere misafir oldukça azalır

ama
azalmak bitmek değildir ki gültanem
belkileri tükenir mi ömür tükenmeden
sevdanın ışığı söner mi talkıma değmeden
bir sevdalı ölür mü er kişi pazarına düşmeden...!




hem
dünya dursa bile
hadi diyelim indirilse bile son durakta zoraki
biter mi yolu biter mi masalı
davalı geçer mi davasından
Hanya'ya bir kucakta varmaz mı sevdalı...!



öyle ya;
Gayya'ya varmadan kopar mı ipi
Araf'ı görmeden biter mi rüyası
isteme benden!
isteme hiç!
bayılma seanslarında ölüm oynamayı...!


ama;
oyunsa illa
düşün ki;
celladın kendisi yer çekimine daha yakın
düşün ki;
ellerime bıraktığın
ve adına artık ben yokum dediğin hayat
menfezi tıkanmış bir tabut...!

düşün ki;
biri iki eden ruhlar küfre bulaşmış
göğüne küsmüş bulut
şavkına sırt çevirmiş ay
düşün ki;
şaraba yudum yudum dokunan dudak sönmekte
düşün ki;
adı h e r ş e y i m olan bir oyunda
tek düş/üm yasaklanmış ölmekte
düşün ki;
payitahtı payidarlığa nişanlanmış
ve
işe bak!
ölümüne sevdadan dürülmüş hedef
namluya kırpmış göz/bebeğini görmekte...!

anla işte;
Namluya sürülmüş iki yasaklı düşe*
Barut ve fişek ihanet etmekte...!*



ve unutma
ne kadar uzak olsa da arası
asla bitmez
ateş'in barut'a sevdası...!





//...Severken ayrılmak; kendine kızmak gibidir, düşte görülen bir kabus... Ayılınca, k e n d i n d e n kaybolur...//




ToprağınSesi





*dizeler Sayın Gülşah Arife Türkyılmaz'a aittir. Kendilerine kullanmama izin verdiği için şükranlarımı sunarım...!