Hayatın Şifresi

Bu gün
ilk defa canım acımıyor
sitem etmiyorum artık
bahçemdeki sulayamadığım çiçeklere
pencereme konmayan kuşlara
bulutlu gökyüzüne
hiç görmediğim denize
yarın daha güzel olacak diyerek
beni kandıranlara

her gün yeni bir acıyı
ellerimin arasına bırakanlara inat

gülmeyi öğrettim
unutkan gözlerime
gülebiliyorum artık kahkahalar atarak

ve!
alıştım artık
olur olmaz her şeye üzülmüyorum

sorgulamıyorum artık

çocukluğumu
gençliğimi
sokakta oynayan çocukları
kaldırımlarını su basan sokakları
at arabasıyla geçen manavı
olamadığım kapı önü sohbetlerini

her akşam
penceremin önünden gecen
o kırmızılı kadını
adressiz mektuplara yazılan mutlulukları da
aklıma getirmiyorum artık...

kim ne derse desin
tekerlekli sandalyemden seyrettiğimde

mutluluğun azı
çoğu olmuyor
hayatı nasıl yaşadığınıza bağlı

kendinizle barışık mısınız?
sorgulamadan sevebiliyor musunuz?
sorgulamadan bu hayat yanızca evet yalnızca
bana ait diyebiliyor musunuz?

işte hayatın şifresi burada yatıyor.

şimdi ne düşündüğünüzü bilmiyorum ama?

sizlerden
daha çok mutluyum
daha çok seviyorum sizin beğenmediğiniz hayatı
yaşayabilmek
yaşatabilmek için
içimde bitip tükenmeyen
umudu
umudumu.

Peki ya siz ...