Haybeden Anılar

Başına buyruk sözlerim, özlemine bürünmüş sinsice
Sen kokan hatıraların dumanı üstünde yine
Bir hayli haybeden gelir hayat sensizliğin ortasında...
Engebelidir düz kontak aklımın ovaları
Rüzgarlı bir iskele gibidir gözlerin, fırtına getirir
Bir hayli haybedendir hayat sensizliğin sonunda...

Devrik cümlelerim, gözyaşlarımın üstünde durur
Karambolden yenilmiş gol gibi aşkım nerden geldiği değil belli
Bir hayli haybeden harcanır ömür sevgisizliğin gölgesinde...
Savruk hayatlar biriktirmiş gözlerim dalkavuk yüreğimde
Günahı boynuma yarin elleri ellerime vurgun sureti
Bir hayli haybedendir ömür sevgisizliğin önünde...

Sağnak gözyaşlarına boğulmuş bir içim su gözlerin
Derbeder ruhum amade bi çare sevgilerinin umuduna
Bir hayli haybeden gelir özlemlerin bu hasret denizinin ortasında...
Kuru dudaklarım dudaklarına susamışlığın habercisi
Kuytu odalarım sensizliğe mahkumluğumun gardiyanı
Bir hayli haybedendir özlemlerin bu hasret denizinin ufkunda...

Haybeden yaşanmış günler, haybeden söylenmiş sözler
Haybeden biriktirdiğim yüreklerim var avuçlarımda
Bir sen yoksun haybeden yaşantımın kara sahasında, nede hava sahasında
Bir sen yoksun haybeden anlatılan anıların arasında...