Haydi, Kaç Uzaklara Kendinden...

Hissedemezsen huzurumu içinde,
Ben olmazsam eğer bir gün,
Susar mı şiirlerinin sesi,
Konuşmayı unutur mu mısraların,
Arar mısın ya da anar mısın beni?
İnceden inceden acır mı canın?
Sarar mı bu adamın vebali hayallerini?
Ben ne yaptım der misin sevgili?
Bulamayınca seni gerçek seveni,
Sarınca ihanetlerin gri kefeni,
Acımı anımsar mısın?
Ben ne yaptım der mi yüreğin?
Gelir misin bana bir gün?
En azından varlığıma gelemedin.
Toprağıma gelir misin?

Canım seni çok özledim.
Ama artık boş özlemlerin hepsi,
Bak nasıl silindim,
Önce dilinsen, sonra şiirlerinden,
İşte ölmek bu demek sevgili,
Onun gerçekliğini ise kabullendim ben.
Senin yokluğunu kabullendiğim gibi...

Vurdum hüznün sazına bu gece,
Çaldım sevdanın türküsünü sensiz,
İstersen aşkımı neyden dinle,
Köşelerde ağlarsan benden habersiz,
Kızarım yaş akıtan gözlerine,
Ben sana ne dedim,
Ağlamak yok artık sende,
Yaşların hepsi bende...

Kaç git uzaklara,
Bir gün sende de yalan olurum.
Kendinden nasıl kaçacaksın?
Gitsen bile gerçeği aynalarda bulursun.
Nereye gitsen karşına çıkarlar,
Bakışlarını kaçırsan bile sen,
Bir yerde canını yakarlar,
Yokluğum okunurken gözlerinden,
Düşerken damlalar.
Ruhumla silerim o yaşları ben.
Seni sararken yalan sevdalar
Haydi, kaç uzaklara kendinden...

Gidişim üstüne mutluluk şiirleri yaz,
Mısraların derin olsun göm beni,
Kaleminle de sevgili mezarımı kaz,
Dönemem sana istesem de geri,
Kadir kıymetim varsa az biraz,
Bir fatiha oku bari
Türkümüzü çalınca saz,
Bir çilingir sofrası kur,
Kurtlar sofrasında etme şiiri meze,
Anlatma sakın sevdamızı öyle herkese,
Sen beni sakla yaşarken,
Ben seni kendime saklayıp,
Gitmiş olacağım zaten.
Neyse, karamsarlık insana yakışmaz,
Bak baharı geçtik geliyor yaz,
Bir tek rakı doldur iç benim için.
Türkümüzü çalarken yaz,
Tenini yalancı sevdalarda,
Dokunuşlarıyla üşütürken ayaz,
Beni de unutma...