Haydi Sen Git Bu Şiir Geç Bitecek

Düzenli ilişki yaşadığım kelimelerin
Eşyalarını toplayıp gittiği günden beri
Yaşlılığım; Jan Valjan'a benzeyen bir
Çocuktur, sürekli derinliklerin ayarıyla
Oynadığımdan sık sık şiire maruz kalıyorum
Mutsuzluk bu devirde çok pahalı
Eve iki lokma gülücük götürmek için
Kendimi mizaha verdim, ama ben en çok
Kızdığın zaman alt dudağında
Soru işareti gibi duran bükülmeye gizlice
Örgüt üyesi gibi yerleşmeyi seviyorum




Fazladan bir bağrım olmadığı için
Ben her sene düzenli olarak
Nefret ediyorum devletten
Bedenim; elma ve günah imalathanesi
Dilim sürekli yer altında cümle arıyor
Konuşma sıram geldiğinde ıssızlık küstahça
Den den işareti yaparak atlıyor üzerimden
İlerde ciddi anlamda aşırı uç olup
Devrim yapmayı düşünüyorum
Ortalık karışacak, hava kararmadan
Bu şiirden çıkıp gidebilirsin istersen



Daha geçen gün konuşurlarken duydum
Sosyalizm gelecekmiş, soğuklar yeniden
Başlayacak ve herkes eşitlenecekmiş
Bunu hiç yakıştıramadım insanlığa(!)
Hadi sen git, beni anlamak seni kızdıracak yine




Eğer aksilik olup da utanmayı topluma
Ellerimi kullanarak gösteremezsem
Kalan zamanlarımda indirimden aldığım
Kışlık yenilgilerimle vakit geçirmek istiyorum
ve ben bu şehirden gidersem apar topar
Yağmuru da alıcam yanıma yardımcım olarak
Farkındayım aşırıya kaçıyorum, üstelik kişiliğime
Zarar veriyor bu, ama son kez söylüyorum
Gökyüzünü kim aldıysa yerine koysun
Yürüyüşe çıkarsam ayaklarıma İzmir bulaşır
Aniden mutlu olabilirim
Veya pavyona düşmüş bir rüyayı satıcıların
Elinden kurtarıp dünyayı kızdırabilirim
Sevgili huzursuzluk, ortalıkta anlamsızca
Dolaşan sözcüklerimi uyutuncaya kadar
Müsaitsen sana küfredebilir miyim biraz?




Sonra üçe kadar sayıcaz
Üç deyince hep beraber ölücez yalancıktan
Bana güven
Kimseye bir şey olmayacak



17 Ekim 2013