Hayırsız Aşk

Hayır
Seni sevmiyorum
Kalbim müebbet yerken ayrılığa
Ben aşkın ilk harfinden beter
Son zamanından asi
Gidiyordum uzakların yakın makamına
Güller solmadan
Sen çıkıyordun karşıma

Evet
Seni seviyorum
Bütün bir hayatın parçalanmış öykülerinde
Gebe bir kadının karnındaydı yüreğim
Çarparken sesin sessizliğin annesine
Evet seni seviyorum
Her bir kelimede her bir cümlede

Hayır
Seni sevmiyorum
Nedenini sorarken ilahlar
Ben bin senfonide bir ezgi delisi
Sen hoyrat
Anlatmıyordu bahar gözlerinin rengini
Tutuşurken elin elime el olmadan
Hayır sevmiyorum seni
Gün batmadan güneş doğmadan

Evet
Seviyorum seni
Hicranım üzerine yemin eden dilimde dinim
Cennetine misafir olmuş serde
Serde bütün çocukların adı sen
Hayır mı evet mi bilmeden
Seviyorum seni
öyle derinden öyle inceden
şarkılar türküler söylemek geliyor içimden
evet evet seviyorum seni
kan kızılından gül renginden ..!