Hayriye Öğretmenim

İkinci annem hüzünlü meleğim
sevgili öğretmenim kar çiçeğim
ellerinle tektek işledin bizi
gergef misali nakş ettin beynimize

önce alfabe yi içinde sevgiyi
sonra Atatürkü vatanı milleti
birbirimizi sevmeyi saymayı
andımızı okumayı

Türküm Doğruyum Çalışkanım
devamında paylaşmayı onur e etmeyi
sendin ya öğretmenim sen
kötüyü iyi birbirinden ayırmayı
azimli güçlü vakur durmayı
sen ikinci annem
hayriye öğretmenim

bir an hayale daldım yoklamada
sırayla burda demeyi
yaramazlık yaparken sopa yemeyi
teneffüslerde top oynamayı
özlemişim be öğretmenim

düştüğümüzde yerden kaldırıp
yaramızı sarardınya
ağlarken göz yaşlarımızı silerdin ya
sen ikinci annem
hayriye öğretmenim

Bak öğretmenim büyüdük adam olduk
hanım hanımcık hanım efendiler olduk
her birimiz biryerlere dağıldık
Ama senin yüreğinde birleştik
sen ikinci annem
hayriye öğretmenim

O sırma saçlarına aklar düşse de
her telinde bizler varız öğretmenim
göz yaşının her damlasında
Bizler varız öğretmenim
ne yapsak sana hakkını ödeyemeyiz
hakkını bize helal et
sen ikinci annem
Hayriye öğretmenim


bu şiirim ilk okul öğretmenim hayriye akpınar hanım efendiye naçizane armağanımdır
bütün öğretmenlerin ellerinden öpüyorum