Hayvanlar Alemi

İşten güçten artan
Vakitle boş olduk ta
Çayır çimene yayvanlar
Yarışma düzenlediler
En zekilerini seçmek için hayvanlar

Herkes ben zekiyim diye
Tutuşup yanıyor
Âlemi tas
Kendisini has
Kılmakla anıyordular...

Zekâ çokların
Olurlaydı battalı
Ama hiç kimse
Konduramazdı
Kendi kendisine aptalı

Yine de biliyorlardı ki
Bu yarışmanın ilki
Gelirdi
Ya sansar, ya tilki...

Ahvali bekada
Kurnazlıkta zekâda
Eğer olunacaksa dürüstüne
Olmazdı kimse
Sansarla tilkinin üstüne

Sansar ile tilkinin
Kafaları şişti birbirine fesattan
Yaklaştıkça vakit
Oldular bozuktan nakit

Gayrı ifsattan şişmanıyla
Kendi kendilerine olmuşun pişmanıyla
Gıyaben rakiplendiler
Birbirini kolayışla takiplendiler
Kazanmasın ne o, ne ben demenin düşmanlığıyla
Oldular kendi kendilerine güman

Ne sondu ne sonaydı akıbet
Başladı tilki ile sansarın
Aralarında ki rekabet

Duacıydılar bu yarış
Ne sansarın, ne tilkinin
Zaferi olmasındı hiç birinin

Böyleydi düşünmelerin ifrazı
Tek o kazanmasındı da
Kendisi de kazanmayaydı
Demekleydiler ikrazı
Öküze oldular yok yere razı
Bu ifsadın telaşı düştü sansara
-Tek kazanmasın da tilki
Varsın gelsindi öküz
En akıllı oluşla yarışmacıların ilki...

Tilki de
Sansardan için
-Aklıma çöken bir hazansın
Tek sansar kazanmasın da
Kim kazanırsa kazansın
Diyordu ...

Ne açlıktandı
Ne iştahlaydı
Önlerindeki kaz eti
Rutin görünüşle düşünceden
Başladılar aranmaya namzedi

Öyle ki aradıkları aday
Aptallığıyla hiç doyup bıkmasın
Zekâ konusunda
Kendileriyle yarışa çıkmasın

Derken hazretler
Oldular mı böylesi küşümle
Akılca akılarına nezaretler*

Bir sabahla
Sansarın ilk işi
Sağa bakınıp
Sola takınıp
Kirişi kıra kıra kişi
Gelir yanına
Girer kanına
Gazel okur öküzün canına

Alttan vurdu
Üst perdeden dövdü
Öküzün zekâsını övdü
Yanına çöktü
Zekâyı öküze öktü
Bir hayli dil döktü

Öküz şaşkın söze başlar:
-Şaka mı dersin
Sansar kardeş?
Açıktan olur mu lades?
Sıfatım yetmez gibi
Yüzüme vuran cemali kalay
Eder misin benimle alay? Der...

Öküz;
Akılla öküzlük arasında dalıştı
Önce yadırgarken bu rehavete alıştı
Sansar diğerlerini de
Öküzün zekiliğine inandırmaya çalıştı

Sansardan sonra tilki
Seğirtip öküze doğru, tutar yön
Öküz gelen tilkiye baktı bön bön

-Ah öküz kardeş der tilki
Zekâ kıvılcımların gözlerinde
Şimşek şimşek
Ne güzel böğürürsün
Orman halkına
Şiir gibi sözlerinde, der

Öküz:
-Her ne kadar öküzsem de
Sandığın kadar öküz değilim
Dediyse de öküz
Tükenmişlik sendromuyla direnden bıktı
Tilki öküzün
Ağzından girip burnundan çıktı

Zekilik oturmasa da öküzün üstüne
Kırıntısı olmaz etseniz de tırtık tırtık
Öküz ökeliği yadırgamıyordu artık

Tilki başlamıştı sözünü
İnişe yokuşa vurmağa
Söylenenle ne söyleyeceği tartmağa
Sansarla arasındaki rekabeti karartmağa
Öküz ne ki, şimdi
Sıra gelmişti hayvanları ayartmağa

Biliyorlardı ki diğer hayvanatlar
Öküzün aptal oluşuna hep bir kanaatlar

İnanıyorlardı ki seçilmekle naibin
Mayıs ve idrarının azalamayacağını
Yarışmayı öküzün kazanamayacağını

Çayır çimen ehli
Tilkiyle sansara inanmadıkları halde
-Tamam dediler
İnanmış gibi görünüşlü bir ahvalde

Mahkûmdu inanmağa mahlûkatın elleri
İğfal olmak işlerine gelir hayvanatın da
Baskın gelme korkusuydu kendilerine
Tilki ve sansardaki olanla görünürken kelleri

Ne olurdu en zeki seçilirse o?
Hiç değilse kendilerinden aşağıydı öküz
Bu düşünceyi kahırla, kırılırken belleri

Başladı diğer hayvanatlar
Öküzün zekâsını demle söylemeye
Laflarını hallandıra sallandıra
Anlatırlar birbirine ballandıra ballandıra

-Bre koyun kardeş
Bizim öküz var ya
Onun gibi zekisi var mı içimizde?

-Hiç bilmez olur muyum?
Eşek kardeş
Öküz benden de akıllıdır.
Sen bu işe ne dersin?
Karga kardeş...

-Öküz hayvanların en akıllısı
Valla oyumu tereddütsüz ona vereceğim
...
-Hayvanların en zekisi öküüüz
-Öküzden daha zekisi yoktuuur
-Bizim en akıllımız öküzdüüür

Diye dağ taş dere tepe inildemiş

Gün açtı, gün yattı
Seçmenliğin vakti geldi çattı

Kıskanıldığından her güç, her başarı
Bundan geliyordu akla her türden haşarı
Ya o, ya bendi! Minvali dem
Bu yol üzerineyken hem
Ne o, ne ben! Demeyle başladı
Böylece:
En zeki
En çiftesi pek
En hızlı koşan
En yakışıklı
En yırtıcı
En düşünürü ve
En süt vereni olmuştu öküz

Bu ne candan, ne vuslatı yardandı
Tüm hayvanatlar
Kendilerine en az zararı verişle
Hiç rakipten saymadıkları hal ile
Öküzün başkanlığı seçenlerine kârdandı

Artık öküz de başkan gibi davrandı
Diğerlerce başkanlık öküzle kavrandı

Bu ne mehildir, ne tehir
Gün gelir diş bilenir
Güçlüler birbirine ilenir
Arada da öküzler başkan olur

O, başkandı hünerden sayıla sayıla
Mayıs dökerdi etrafa, yayıla yayıla

26.07.2013