Hazan...

Hazan düşmüş gönlüme ne çare
Ağlar durur her gece kuytu köşelerde
Ne kadar yalvarsa da Allah a
Kabul olmaz
Bir kapı arar mutluluk için
Ama bulamaz
Bir umut olur doğan güneş
Camdan ya o gelecektir, ya da mektubu
Mutlu olmaz gönlüm onsuz baharlarda
İstanbul da onsuz parlayan yıldızlarda
Hasrettir gecelerin adı
Düşen her gözyaşı gibi umudu da düşer yerlere
Onsuz hayata tutunmak için yer arar gönlüm
Yoktur onsuz bir hayat olmuyordur
Sevgilinin gözleri çalmıştır gönlümü
Ansızın bir gün alıp götürmüştür uzaklara