Hazan Mevsimi

Hüznün volkanları fışkırıyor yüreğimden
Üzerime yağıyor çaresizliğın kızgın lavları
Yakıyor bedenimi imksansız aşkıma dair
Hazan mevsimi gelip çatıyor
Biçare yüreğim laf dinlemiyor
Dakikalar asır gibi geliyor
Sen olmayınca zaman sanki duruyor
Vakit vuslata beş kala
Katık ediyorum aşkımı çaresizliğime
Mevsim kışa dönüyor
Uutsuzluğum içimi üşütüyor
Sensizlik neymiş şimdi amladım
Buz kesti bedenim
Hüznün volkanlarıyla yeniden hayat buldum