Hazan'ı Ben Vurmadım

Bir sonbahar kırıldım yağmurlarla,
Yapraklar gibi
Savrulurdu her yanımdan renkler
Çok sonradan farkına vardım
Tek bir renge büründüğümün.

Ekim dostları çalarlardı kapımı
Şiirler konuşup yazardık yazdan kalma,
Sonra Evlerde tuhaf bir ses,
Sarardı usul usul rüzgarın hoyratlığını.
Boğazda martılar
Onlar da biliyorlardı içimdeki kırgınlığını
Yokluğuna kanat gerip direndim onca yıl
Sonra bıraktım bir hazan günü
Bütün yağmurlarını gönlümün
Ağlamadan sararır,
Yanmadan küllenir oldum.

Yine ben ekim günlerinde
Kocaman odaları o evde
Minnacık bir hüzündüm
Yankılar boğarken nefesimi
Kulağımda bir tını
Kopernik çalıyordu radyodan:
Kopernik kopernik
Boynunda urgan,
Ayağında yün çorap,
Altında kaygan yağlı vernik.
Dağıldı yıldızlar, yırtıldı haritalar
Kurtaramaz artık bizi
Ne hesaplar ne de matematik.

Yine boş zamanlarıydı dünyanın
Yine loş ışıklarında sokakların
Kuru yaprakları kovalıyorken ardımdan
Birini yeni öldürmüşler konser çıkışı
Biri yeni doğmuş karanlıkta
Biri komadan çıkmış entel çağında
Cinayet kokusu tiyatroda
Çağ tutuşmuş yanıyor
Hazana bıraktığım yağmur ağlıyor

Benmişim maktulü son gören
Şüpheli koymuşlar adımı
Bir otel çalışanı adı: Hazan
Bir çığlık kopuyor içimde
Karanlık titreşiyor sesimde;
Kim bu kara yazıyı alnıma yazan?
Ben hazanı vurmadım
Hazan beni vurdu, haykıramıyorum
Sanık sandalyesinde
Yargıç kırdı yazmak yetisini verdikleri kalemimi
Bütün müsveddelerim,
Süregelen bütün zabıtları devlet dairelerinin
Ve bir zaman Hazanı sevmişliğim delilmiş
Konserde aynı şarkıyı dinlemişiz,
Aynı sokaktan geçmişiz,
Ekim günlerinin birinde...

Hazanı toprağa
Beni mahpusa gömdüler,
Ne yapraklar savruldu
Ne de yağmurlar yağdı ardından.
Ben değildim hazanı vuran;
Kol geziyordu haramiler sokaklarda.

Şimdi ben;
Ne zaman bir namlu doğrulsa vurulurum,
Ne zaman barut kokusu girse düşüme boğulurum,
Ne zaman bir yağmur yağsa kaybolurum.
Artık bana uykular yarım, günler boran.
Hazan ah hazan
Yağlı ilmeklere gelesi seni vuran
Yok muydu benden başka bu cinayetin eşgaline uyan?
Neydi hatırla,
Her şeyin başlangıcı ve sonu olan?

Şimdi yağmurlar da yağmaz oldu
Yaz bitmeden ömrüm hep kış
Dostlar da meclisinden kovuldu
Şiirler suskun, ben hicran
Yine ağlamıyorum ben
Yargısız hükümlerin,
Hükümsüz sevmelerin adamıyım
Şimdi o çağ yangını korksun benden!