Hazin Bir Öykü

Koca bir fırtına
Göğü delen şimşeklerden sonra
Bak güneş doğuyor.
Gidişinden sonra belki ilk defa
belki son defa.
Günaydınlar serpiyor göğün maviliğine.
Umutlar bırakıyor sokak çocuklarının düşlerine.
Cumartesi annleri ağlıyor.
Gözlerimi nehir yatağı sanan yaşlar teslim alıyor.
Ardından sıcak yağmurlar düşüyor evrene.
Çatlamış avuçlarımdan.
Ağıtlar yükseliyor gökyüzüne

Ah sessizliğin billmem kaçıncı günü
Ah sessizliğin bu kaçıncı ölümü.
Ah sessizliğin hazin öyküsü.
Hic mi umudu olmaz bir sevdanın.
Hiç mi titremez yüreği giderken bir insanın.
Ve hiç mi bakmaz ardına,
Hiç mi uğramaz katil dediğin suç mahaline.

Şimdi bin bir beddua sıralasam her güne.
Bin ah
Bin vah.
Bin isyan biraksam avuç içlerine.
Ne kadar acı varsa sığdırsam kalbime.
Ne kadar yalan varsa sıralasam ömrüme.
Tüm kehanetleri sahiplensem sessizce.
Biter mi,
biter mi bu zulüm söylesene.

Artık kanayan yaralarımı kapatmıyorum.
Yarınların hayalini kurmuyor.
Yaşanmayan gençliğimi gidişine hibe ediyorum.
Dünyaya gülen gözlerle bakamıyor.
Kanayan dizlerime çiçekler çizmiyor.
Kör bir dilenci gibi
hayata öyle boş.
Ölüme bir hoş.
Dünya ya berduşum.

Zaman en büyük düşmanım.
Azap dolu,
Kahır dolu.
Bu zaman bundan sonra
Sessizliğin en ugrak yolu.
Taşıdığım beden en ağır yüküm.
Yüreğimde sen enkazıyla dolu.
Kendi korkularımla yüz yüze.
Diz dize oturmaktan gecti gitti baharım. .

Artık susma vakti.
Dili yasaklanmış bir ırk gibi.
Artık kusma vakti.
Acılarını tek kadehte.
Yüreğini bağrında sökme zamanı.
Ininden uzak bir tavşanın,
Geldi ölüm anı.
Ağlama.
Kırılma
Susma.
Son soluğunu derinden alma zamanı.

Dünyanın yükünden.
Bu sevda öyküsünden.
Yarınların cehennemimden kurtulma zamanı.
Ah benin kanayan yaram.
Ah benim mecalim.
Ah benim bitik hayalim.
Ölüme and içmişim.
Artık tanrıya kavuşma zamanım.