Haziranda Ölmek

Der ki usta...

Ey yar

Ömrüme ayrılık hırkası giydirildi

gönlüm gönlüne hasret

boğulur deryada

hüküm giymiş sözüm

satırlarım zülfü siyah

doğduğum topraklarda

sürgün yemiş sevdamın kalemi

sürgünüm yar doğruluk yolunda

eğriye bükülmedi sözüm

bu cefa ondandır bana

ecel kapıda benimse umudum var

kalemim memleket tüter

gözüm gönlüm hasret yolunda

savruldum özlemin atlasına

içimin canı yaralı

sitem değil, yaş değil, köz hiç değil

sensizliktir canıma kurşun sıkan

ah dalımın goncası, gönlümün sevdası

hayallerim titrer dudaklarımda

sancım ki çaresiz bir tecritte

sana sarılmaktır umudum

memleket kokusunda düşlemektir özgürlüğü

ey yar sür düşlerimi mavinin boğazına

anlat sevda şiirlerimi martılara

mühürle bizi anlayan dost gönüllere

kaleme, vuslata, hasrete yemin olsun ki

haziranda ölmek zor bu cana...