Hediye Geri Gelince

Kaybetmek ruhumun derinliklerine işlemiş benim,
En yakın dostlarımı kaybeden yine benim,
Verilen hediyeyi getirip gözüme sokanı,
Ben baştan kaybetmişim neyleyim.

İnsanoğlu et ve kemikten ibarettir bir çoğu için,
Ruhumun inceliğini anlamamış dostu neyleyim,
Yoktur benim lügatımda hediyeyi geri vermek,
Küfreder gibi getiren zavallıya ne diyeyim.

Bizde geçen zaman içinde küskünlükler yaşadık,
Ben kızarım,darılım ,kin tutarım,konuşmam,
İstesemde yüreğim burkulmuştur,unutmam,
Ama verilen hediyeyide küfreder gibi göze sokmam.

Eyleme bundan sonra merak,adın yok dilimde,
Sildim herşeyini,yaşanmamış saydım anılarımızı,
Bundan böyle yok adın,hayalin,cemalin,
Düşünmek sana yakışmaz,o incelik ister.

Keşke bana vereceğine,atsaydın ya çöpe,
Böyle darbede uzun zamandır inmedi yüreğime,
Sorduğumda,takım bozulmasın diyordu,
Yiyeyim takımı,attım onu dostluğunla çöpe.

Beni tanımak için empati kurman gerekmeli,
Ben buyum ,kimse beğenmesede beni,
Değiştiremem artık,bundan sonra kendimi,
Sana dedim artık,sen O'sun değiştirme kendini,

Hatanın büyüklüğü,eşeklik bende bilirim ben,
Değeri olana,ederinden fazla değer verdim ben,
Sakın ama sakın,özür dileme benden sen.
Valla affetmem boşuna üzülürsün sen.

Yapacağım akşama tek bir şey var,
Komalık oluncaya kadar içeceğim ben,
Moralim bozuk olsada öğrendim gerçeği,
Bir çul kadar değersizmişim gözünde ben.

Zavallı dedim ya alınma boşuna,benim asıl zavallı,
Sakın ama sakın sanma ki bu duygu sömürüsü,
Alçaldıysam karşında,daha da alçalamam,
Kırılan kalbimi onarmak için uğraşamam.

Siz dostlar kırlımış dahi olsanız birbirinize,
Aklınıza bile gelmesin böyle bir düşüncesizlik
Nefret ettiyseniz,atın kırın,yok edin,
Güzel günlerin hatırına,asla geri vermeyin.