Hediyem Olsun

Bir gece oturup, herşeyi unutmak,
çocuksu hayallerle oyalanmak ve
o geceyi tüm sıradanlığıyla yaşamayı arzularken,
aklıma sen geliyorsun.
Gözlerinin gözlerimde canlandığı o an,
damarımda kan, beynimde hücre,
bedenimde yürek ve benliğe dair ne varsa
sana secde ediyor.
Gökte yıldızlar ismine harf olurcasına kağıtlara akıyor.
Düşüncesizlik, unutmak, oyalanmak
rüzgar önündeki yaprak gibi,
suya bırakılmış kibrit çöpü gibi
benliğimden uzaklaşıyor.
Anlamadığım, bilipte adını koyamadığım
bir hissiyat bir çocuk gibi seni ellerime bırakıyor.
Ve ben senin yüreğimdeki ismini ilk o zaman söylüyorum.
Maneviyatın huzurunda
maddiyatın ezikliğini sana yazılmış şiirlerde okuyorum.
İçten içe büyüyüp hergün biraz daha alevlenen
gizli sevdaları aynaya baktığım yüzde görüyorum.
Senin bendeki üstünlüğünü
çaresizce haykırdığım gecelerden biliyorum.
Bir sen bilmiyorsun,
bir sen anlamıyorsun,
bir sen gelmiyorsun.
Ben sana ait duygularımı
gözlerimle gözlerine aksettim,
bir sen kaçırdın duygularını gözlerimden.
Bu sevdanın ateşini herşeyiyle içime hapsettim,
bir sen söndürmedin bu yangını.
Adını duyduğum her yerde yar sıcaklığını hissettim,
bir sen kaçırdın benden beni.

Bir sevda ülkesinde, seven insanlar arasında,
her anını binbir kutsallığıyla yaşadığım
bu sevda sana hediyem olsun.