Hemen Dön Kadınım

Bugün gidişinin ikinci günü
Ve ben hiç bilmediğin kadar özledim seni
Fesleğenler de susamış gidişinle
Tıpkı benim iftarı olmayan orucum gibi...

Kadınım,
Can damarım,
Bugünden başlıyorum günleri saymaya
Yokluğunla çoğalan bir efkârı alıyorum avuçlarıma
Sonra yüzünü çiziyorum odamızın duvarlarına
Yüzünle doğuyorum sabahın ilk ışıklarına...

Akşam kahvemizi yudumlarken sensizliğimle
Gözlerimin nemini siliyorum sen hayalimde ıslanma diye...

Biliyorum geçici bir ayrılığın nabızları atıyor kalbimin derinlerinde
Biliyorum döneceğin günü bekliyorum sensizliğimin sessizliğiyle
Bu yüzden üşüyeceğim anlarda hayaline sarılıp
Gözlerini giyiyorum buz olan tenime...

Giderken 'aç kalma,yemene içmene dikkat et!' demiştin
Güzel yemekler yaptığımı biliyordun
Aç kalmayacağımı da...
Ama yine de aklın bende kalmıştı
Ruhunla birlikte.

Evet akşam masamı donatıyorum yaptığım yemeklerle
Ama karşı sandalyede sen öylece oturup
O dalgın bakışlarını yüzümde gezdirirken
Yemek yemeyi unutuyorum
Yokluğunda yememe içmeme dikkat etmiyorum işte!

Hadi sabah olmadan dön
Kadınım
Şimdiden çok özledim seni
Şimdiden geçmiyor yokluğunun günleri.