Hemşerim

Deli gönle gayrı sözüm geçmiyor
Sevda kılıcını vurdu hemşerim
Aşk şarabı diyor kevser içmiyor
Onu her görüşüm kârdı hemşerim

Bir türkü tutturdu dudaklarımda
Sesi çınlar oldu kulaklarımda
Acı bir tebessüm yanaklarımda
Muhannet murada erdi hemşerim

Bu nasıl bir hayat aklım ermiyor
Çıktı kafesinden geri girmiyor
Goncalar açtı ya gülü dermiyor
Mezardan içeri girdi hemşerim

Kul Garib'im firar etti bülbülüm
Fayda vermez artık tomurcuk gülüm
Yolun sonu belli adıda ölüm
Beş minare selâ verdi hemşerim