Hep Aynı Be Hemşerim

Hemşerim sende burdan sual edersin,
Testi aynı bardak aynı tas aynı,
Buranın değişmez nizamı vardır,
Zulüm aynı çile aynı yas aynı,

Haksızlıkları yazmayada çalıştım,
Bazen kızdım herkese bazen-de barıştım,
İnanmasın ama bende yavaş yavaş alıştım,
Koguş aynı tesbih aynı taş aynı.

Doğrularda eğrilere kul oluyor hemşerim,
Bütün dağlar yol oluyor hemşerim,
Hiç ummazken gol oluyor hemşerim,
Oyun aynı hile aynı gol aynı.

Hiç kimsede aramadı hemşerim,
Açılan yarayı zamandahi saramadı hemşerim,
Mertlik burda işe yaramadı hemşerim,
Namert aynı Kahbe aynı kul aynı ,Hemşerim.

Şimdilik bununla avun sen hele,
Sakın-ha sen meyletme düşünme bile,
Öyle bir sel ki katar önüne,
Dere aynı Çamur aynı,Mil aynı.

Değiştimi sandın burdaki işi,
Adam sanmıştık bizde bu soytarı ibişi,
Daima soymakmış bununda işi,
Soyan aynı soyulan aynı mal aynı.

Değişmez kuralmış burada bu yasa,
Özlem katar katar'dır amma hayaller kıssa,
Bu-dava mahşere de kalırsa,Mertin yerini namert alırsa,
Dilekler aynı niyazlar aynı dua aynı hemşerim.

Boşver be Hemşerim bitmezki bunlar,
Baştacı oluyor soyup satanlar
Pırasa niyetine adam satarlar,
Satanlar aynı satılan aynı Hemşerim.

İşte böyledir hemşerim burdaki durum,
Yazdığım yazıya getir bir yorum,
Biter belki diye günleri sayıyorum,
Kağıt aynı kalem aynı el aynı.


17 Haziran 2001