Hep O Kokunu Özledim Annem

hayattaki tek gerçeğim hazinemsin annem,
sevdiğinde melek gibi açan sümbülümsün annem,
okşadığın yerde bir hayat başlar annem.
hep o kokunu özledim annem.
özlerim hep seni annem,
fotoğraflara baktığımda sanki yanımdaymışsın gibi olur annem,
rüya görür gibi olurum sanki
hep o kokunu özledim annem.
bir rüyaymış meğer,
kalktığımda ağlarım sen yanımda olmayınca,
hep senin yolunu beklerim annem
hakkını ödeyemem.
her yatağa yatışımda masalların aklıma gelir.
düşüncelerimle seni kalbime yazarım annem,
hep o kokunu özledim annem.
hakkını ödeyemem.
ben küçükken beni korurdun,
hasta oldum mu sende hasta olurdun,
şimdi ne yaparım ben sensiz.
yatak odasına hep o kokun sinmiş,
ne zaman sen aklıma gelirsen,
bu odaya gelirim,
kokun beni sanki senin yanına getirir...
o kokun var ya o kokun üstümden alamam.
hep o kokunu özledim annem,
hakkını ödeyemem...