Hep Sen...

Sen;
gülde diken olan,
can yakan,
ama gül kokmayan...

ayrılıkta terk eden,
uzak diyarlara giden
ve hiç özlemeyen...

bulutta yağmur olan,
gürleyip şimşeklerle yağıp,
toprağa kavuşamayan...

çölde güneş olan,
bedevileri kavuran,
asla acımayan...

yanlızları,kimsesiz bırakan,
ardına bile bakmayan,
bencil olan...

Sen;
bu mısraları bana yazdıran,
ölmeden mezarımı kazdıran,
canımdan hayatımdan bezdiren,
sen,sen, hep sen...