Hep Sen

nihayet uyandım senli rüyalardan,
elimi yüzümü yıkadım.
aynaya baktım,
gördüğüm yüz sen.
sonra sıcak bir çay demledim,
doldurdum ince belli bardağa
çayımın şekeri sen.
ekmeğime katık yaptım seni ben.
sonra televizyon seyrettim biraz
seyrettiğim filmin baş aktörü sen.
biraz da müzik dinleyim dedim
dinlediğim ses yine sen.
senden kurtulamayacak mıyım ben?

dışarı çıkayım biraz dedim,
en güzel kıyafetlerimi giydim,
sanki sen görecekmişsin gibi sana süslendim.
tabi baktığım aynalarda yine sen.
sonra dolaştım sokaklarda.
baktığım yüzler hep sen.
üzerime yağan yağmur,
aldığım hava yine sen.
ağaçlar,çiçekler,
dağlar,bulutlar hep sen.
senden kurtulamayaca mıyım ben?

akşam oldu nihayet.
yediğim yemekte yine sen.
susadım,
seni içtim kana kana.
sonra aldım elime kağıdı,kalemi.
yazdığım her hece,her kelime yine sen.
uzandım yatağıma,
hayallerim,ümitlerim hep sen.
uyuyacağım birazdan.
biliyorum,
rüyalarım yine senden ibaret.
senden kurtulamayacak mıyım ben?

şimdi sana soruyorum
sen bu kadar içime işlemişken
söyle seni nasıl unutayım ben?