Hepimiz Köylüyüz 2
Üç kuşak geçmeyince,
Şehirli olamıyor ki zaten insan,
Üç kuşak balkon göreceksin yüksek apartmanlarda,
En az üç kuşak gazete ve kitap okuyup
Derneklere üye olacaksın,
Sinemaya, tiyatroya, baleye, konsere gideceksin,
Çocuklarını okutacak, yetiştireceksin,
Belki ara-sıra memleketine gideceksin,
Gidemesen de hani bayramda, seyranda
Giden birilerine ısmarlayacaksın...
Köyünün balını, peynirini, incirini, fındığını,
Pekmez, çemen, pestil çekecek canın
Gelince de sevinçle gözlerin parlayacak,
Çocukların pek sevmese de
Belli etmeyecek sen üzülmeyesin diye.
Birkaç gün sonra aklına gelince de
"Bozuldu, kötü kokuyordu, ben de attım" diyecek...
Yüzünü buruşturup senin kaşık düşmanı.
Olsun hiç olmazsa...
Ağzında tadı kalmış olacak.
Ankara, 27.02.2016
ben köylüyüm hocam.Galanimalı yeni adıyla Osmanbabalı...denize nazır bir köyün kıyılarında büyüdüm.Şehir merkezine 2 km uzaklıkta.Önceleri şehirdeydik .Sonra köümüze taşındık. İyi ki de taşınmışız.Öyle güzel geçtiki çocukluğum.Öyle hayaller büyütttümkü yüreğimin ayaklarıma vuran kıyılarında.Benden bir kçük kardeşim Murat2la öyle elenceli anılarımız var ki hal anlatıp deliler gibi güldüğümüz.Hiç utanamdım köylü oluşumla.Şehiride bildim köyüde.Okudum da çayır yükü de taşıdığım da oldu...saygıalrımla...