Her Aşk Bir Efsanedir

-her aşk bir efsanedir-
.
ağaç gövdelerinde kaldı tırnaklarımızla kazıdığımız körpe aşkımız
bulutlara sarılmıştı sevgi, masmavi bir mutluluk örtünmüştük
donmaya yüz tutmuş anılar hayallerimizi süsledikçe
gonca gonca tebessüm çiçekleri açmıştı ilk gece
sevgiyi besleyen damlalar mıydı ki bahçemize konmuş sarı gelincikler
sanki iki dolunaydık serinlemek için kendini denize vurmuş
umutluyduk, düşler kurduk, söndürdük yüreğimizdeki hasret ateşini
ve sen toprak gibi güzel kokuyordun yağmura durmuş
-ateşi koynuna alan hissetmez mi harını- yandıkça
şifaya sardık dertli bebekleri, benekli kelebekleri, roza gülleri, narin elleri
aramızdaki duvarları bir bir yıktı sevda serçeleri
ve üzerimize serpti eteğindeki yıldızları bir peri

sevgi işlendi nakış nakış kâinatın gümüş atlasında
aheste aheste sükûnet yükselirken göğe şehir derin uykuda
aşk kanatlandırıp uçurdu, sımsıcak sarıp sarmaladı dolunayları bulutlar
"sevmenin sevilmenin mevsimi yok" ki dört mevsim umut var
kahramanları güneşi içmiş taptaze iki fidan
-aşka dair her şey bizdendir- susatır
içtikçe kendinden geçmiş bir kadın ve bir adam
sancısız tomurcuklar ve mis gibi kokusuyla yaseminler açtı yüreğimizde
geleceğimize dair kırk ciltlik bir roman ateşledik
ne varsa yaşanmışlık adına işledik satır satır
boyuna posuna sarmaşık, gözlerindeki menekşeye su oldum da
aşkın alfabesi fışkırdı yağmura kavuşmuş topraktan pıtır pıtır

nihayetinde aşka tutunan yapraklarıydık çıtkırıldım fidanların
çisil çisil gönlümüzün yağmurlarını akıttık engin susuzluklara
güneşin buğulu alevinde yüreğimizin buzullarını erittik uykusuzluklara
aşk ateşine dönen pervanenin rüzgârının,
yanaklarımızda şaklayan kamçıları amasya elması gibi kırmızıydı
bir nidâ çağırmıştı bizi dillerimiz lâl vakitlerden şafaktı
"bedenimizi değil ruhumuzu tedavi eden sevgi"nin buğusu sıcaktı
ve biz iki yürektik aşk için yanmış, tepeden tırnağa sevgiyle yıkanmış
aşkın yatıya kaldığı sinede pırıl pırıl bir yaz günü doyumsuzca yaşanmış
-bir kadın sevmişim gönlü akdeniz- şahanedir
o benim güneşim, ateşim, evrenimin yıldızıydı
kucağı kapatılmayı bekleyen bir parantez, Tanrı'nın kızıydı
.
-O'nun dışında her şey bahanedir-

1991

tahsin özmen,bez bebekler de üşür,çatım ajans&baskı yay,ank,2006

28 Şubat 2016 66 şiiri var.
Beğenenler (1)
Yorumlar