Her Gece

Bitmeyen anılar kusuyorum her gece
İçinden kızıl irinlerin boşaldığı
Nekahet vaktinin geçtiğine delalet
Veya haberdir girilen son dönemece

Eskisinden de uzun susuyorum her gece
Cümleler ruhumdan gürültüyle sıvışıyor
Gök ve deniz yine mavi baksa da bana
Koyu bir uğultu seni fısıldıyor sessizce

Sıkı düğümlenmiş ipler veriliyor her gece
Çözemiyorum, parmaklarım kanamada
Kanlı tırnaklarım al al yapıyor göğsümü
Acının geldiği yeri yırtıyorum kendimce

Düş sokağı sakinlerine uğrarım her gece
Bir dokunuşla gülümseyen yüzler var burada
Ne yaptım ki bu gülüş neden ki sualime
Diyorlar; yürek yüklü, böyle olur sevince