Her İnsan Bir Roman

Ben insanı okudum, her insan bir romanmış,
Her kahraman hayattan nasibini alırmış,
Anladım ki insanı roman diye okuyan,
Yaşanan olaylarda kendisini bulurmuş.

Kimi umutlar ekmiş, en umutsuz bir anda,
Kimi çılgın aldanmış, çılgın akan zamana,
Kimi çiçek aramış, bulamamış hazanda,
Bir tek gül koklamamış yaz gününde , baharda.

Kimisinin yolları çıkmazlarda kesişmiş,
Çıkmaya çalışırken diğerini yitirmiş,
Kimi mahzun giderken, kimi güler gidermiş,
Kimileri giderken kimileri gelirmiş,

Kimi esmiş gürlemiş, kendini ezdirmemiş,
Kimi ya sabır demiş, fırtınalar dindirmiş,
Her bir gönül erine birer bahçe verilmiş,
Kimisi zakkum ekmiş, kimisi gül derlemiş.

Kimi öksüz kalırken kimi de yetim kalmış,
Örselenmiş hayatta, kimse sahip çıkmamış,
Yıkıla yuvarlana ömrünü tamamlamış,
Dibi kara dünyada bir tek lezzet almamış.

Kimi kimine bakar, bakar da imrenirmiş,
Dertlerin beterini kendisinde bilirmiş,
Her birinin gönlünde ne kederler gizliymiş,
Kimi tahtında sultan, kimisi de köleymiş,

Ben insanı okurum, roman içinde roman,
Ben çözemem insanı, romanlarca okusam ,
Anekdotlar alırım, yazarım her hayattan,
Kimi zaman gülerim, ağlarım kimi zaman.