Her Sevdasında Biraz Maviydi Kadın

Her sevdasında biraz maviydi kadın .
Gökyüzüne vurgun turnalar gibiydi yüreği .
Adamın her uzvunu göğüne eklemesi
belki de bu yüzdendi .

Seviyordu kadın .

Adam semasının üstünden geçen ,
Umut yüklü beyaz bulutlarıydı kadının .
Biliyordu .
Çölleştirdiği bozkırlarına
Yağmur değildi yağacak olan .
Bir damla umut ,
Bir dirhem gün ışığı ,
Bir parça aşktı .. adam .

Her sevdasında biraz maviydi kadın.
Ki eğer ;
Adamın karanfil kokulu yüreğinde ,
Kadının her sokağı denize çıkmasaydı ,
Bir adam bir parça mavilikte
Böylesi hayat bulmazdı .

Velhasıl kelam ,
Her sevdasında biraz 'sevda'ydı kadın .
Ve baharlara doğurduğu her kelamında ;
Artık kalemi vardı sevdiği adamın .

Nitekim neydi ..?
Bir adamı gökyüzünde de severdi kadın ,
Ki eğer göğü ilan etmişse gözlerini adamın .