Her Şey Sustu Sonra
ne anlatabilirdi ki bir şiirden başka
aramızda yaşanmış ya da ölünmüş her ne varsa
bir başkasıydı o diyorum
eski halimi soranlara
aslında değişen bir şey yok
duvarlar hala suskun
mayınlar hala serseri
ama intiharı farz kılan hüzünlerin ortasında
dudaklarım kanar olmuş sustukça
bir de kalbim...
seninse ellerin titriyor
oysa üşümüyorsun
gözlerin maviliğini yitirmiş bir deniz gibi
durgun
ayrılığı yendiğimiz ilk gün söylemiştim ya hani
...bakalım hayat bu defa
...hangi acıyla susturacak bizi
işte bu gün o günmüş gibi
son kozunu oynuyor hayat
nefesimde hissedemiyorum nefesini
gölgede parlayan bir orak var
değişmeye başlıyor gecenin rengi
yağmur
karanlıkla karışık yağıyor üstümüze
keşkesi çoğalıyor cümlelerin
çaresizim
taşı sıksa şiirini çıkaran ellerim
saramıyor yüreğini
incinme diye
kollarım ürkekçe tutarken bedenini
usulca fısıldıyorsun kulağıma
- sarılabildiğin kadar sıkı sarıl bana
nefes almasam da olur !
- böyle konuşma ne olur...
önce gözlerin kapanıyor
sonra kolların düşüyor iki yana
sen
gidiyorsun herşeyim !
şimdi söylenecek ne çok şey var
ama susulacak daha fazla...
(kanserden hayatını kaybeden Hale Karagöz'e ithafen)
duyguların dile gelişi kagıtla kalemin uyumu.....rabbim yar ve yardımcısı olsun yüreginize saglık kaleminiz ışık olsun
Hakan bey Allah şifa versin ,TEZ ZAMANDA SAĞLIĞINA KAVUŞTURSUN ...Şiir güzel ve anlamlıydı kaleminiz hiç susmasın ...
Allah şifasını versin,
hüzünlü ve içli mısralardı,
Mevlam şifasını versin üzgünüm şiir içliydi dokundu...
yazılanları okumak çok güzeldi... ta ki en alttaki notunuzu okuyuncaya kadar... bir o kadar da üzücü oldu o notla beraber... oysa hüzünleri uzaklardan hatırlamak güzeldir... böyle gerçek olduğundaysa canlar yanar...hayat böyle... gerçekleri var bizi aşan... hiç bir şey düşündüğümüz kadar güzel ya da düşündüğümüz kadar kötü de değil hayatta... bunu unutmamamız dileğiyle, sıkıntıları, hüzünleri, mutlulukları her daim aşabilmemiz dileğiyle...