Her Sonbahar Gelişinde

Yine geldi eylül ayı,
Başladı sonbahar
Yine hüzünlendi yüreğim
Canlandı geçmişim,
Geleceğim...
Gözlerim yaşlarla,
İçim sızlayarak
Kapattım geçmişimi...

Seninle açtım gözlerimi,
Seni düşünerek durdum
Bir günü hayalinle geçirdim.
Hasretinle sarıldı kalbim,
Sen uzaklardasın,
Yalnızlık sardı benliğimi,
Suskundu yüreğim
Seni düşünerek çok ağladım...

Neden hep hüzünler,
Sonbaharda yaşanır
Ağaçlar soyunur giysisinden,
Savurur yapraklarını
Çiçeklerin rengi değişir,
Boyunları bükülür,
Rüzgar bir başka eser,
Uçurur gördüklerini...

Kalp düşünür, buruklaşır,
Düşünür kaybettiklerini,
Kuşlar yığınlaşarak uçar,
Göçerek terk eder
Bulundukları yerleri
İnsanlar da da göç başlar,
Neden insanlar bu mevsimde,
Sevdiklerini kaybeder...

Bir hüzün mevsimidir,
Gelen her sonbahar
Gökyüzü hüzünlenir
Yer yer bulutlarla sarılır,
İndirir gözyaşlarını...
Kalpler buruklaşır
Gizemlidir gönüller
Sevdiğiyle helalleşir!