Hercai

Seni sevdiğime hiç pişman etmeyeceksin beni
Dedi dudakların...
İşte o gün
Keşkeyi silicektim ömründen
İyikileri koyucaktım
Tek tek satır aralarına
Çünkü
Hiç şüphem yoktu sevginden


Yalnız gözlerinde açacaktı
En sevdiğim hercai çiçekler
Biliyordum uçurum kenarı da olsa
Gelecektin
Tutucaktın ellerimi
Ve olabildiğince uzağa
Götürücektin beni
Son nefesimi vermeden


Yolumuzda ne varsa alıp
Bir kenara çekecektin
Ayaklı taşlara takılıp düşmeden
Çok uzaklara kaçacaktık
Issız bir adada
Yıldızlara bakarak gözlerimizi yumucaktık
Kimseler bilmeden


Öyle çok sevecektim ki seni
Yeni bir tanımı olucaktı aşkın
Gözle görülmeyen
Kulakla işitilmeyen
Tüm saflığıyla
Sadece hissedilen



Kah ağlayıp kah gülecektik beraber
Yalnız hayatı değil
Sonsuzluğu paylaşıcaktık
Artık çok geç demeden...