Hercai

yaralı bir güvercinim,
barış ve özgürlük adına
gökyüzüne salsan, kırık kanadımla uçamam..
oracık da kapanırım ayakalarına
senden uzakta ne barış ne de özgürlük isterim
seninle savaşmak gözlerinde tutsak olmak
hürriyet-imdir artık benim..

ben özgürlüğümü gözlerinde tutsak olduğumda buldum
gözlerinden uzak her anım tutsaklığım dır benim
yaralı bir yüreğim vardı söküp ellerine verdim
işte ben, iste ben o gün müebbet yedim

şimdi olabildiğince uzağım sana
gözlerin görüş mesafem den çok uzaklarda
her yerde seni arıyorum
bulamayacağımı bildiğim halde
hercai sevgilim
ben hala bekle dediğin yerdeyim

gideceğin gözlerinden belliydi
belliydi de sözlerine inanmak istedim
sen kandıramadın da, ben doya doya kanmak istedim
geç gelen baharımda kara kışı yaşarım
olsun canın sağ olsun
ben yeri geldi mi hayalini yorgan yapar ısınırım

dün felaket bir yağmur yağdı
kendimi dışarı attım
sensiz ıslanmak neymiş iyice bir tattım
göz yaşlarım yağmura karıştı
silecek ellerini aradım
bu tutsaklık çok yordu beni
göz yaşlarım dinmeyince anladım..


bir kahve molası verdim
elimde bir türlü bitiremediğim kitabım
her harfinde seni aradığım
bir anda anladım ki
ben bu AŞK ı fazla abarttım
belki de bu yüzden
kahveyi tuzlu,aşkı yalnız yaşadım

sessiz naralar attı yüreğim
kimseler duymadı haykırışları mı.
sesim sessizliğime karıştı
o gün bugündür suskunum
şimdi geçip karşıma otursan
suskunluğumu bir sen anlarsın
sonra da göz yaşlarını silip,
arkana bile bakmadan gidersin..
bu saatten sonra,
sen bana eksik
ben sana fazla gelirim sevdiğim...