Her Gün Yeniden Yaşamak

iyiliğin neyini öveyim ?

işi puştluk olanın

suratına mı

cinsine mi söveyim ?

sıtması tuttukça öfkemin

sıkılmış yumruk gibi boğazım

ve gıcırdayan dişlerim,

yay gibi gerildikçe masumiyetim

bir o kadar intikama gebeyim

kısasta , hayat varmış

ben de mi , hayata kast edeyim ?

doğrusu öyledir , kısasta hayat var

ama dengi değilim

narkozsuz bir ameliyat bu

kan revan içindeyim

dingilin çıktığı yerde ah,ım

ne bileyim

sanki , akan kandan daha tehlikeliyim

her dikildiğinde keskinleşiyor

kısılırken gözlerim.

zamanın üzerinde

ağırlaşıyor sözlerim

ve kısalıyor kelimeler

zaman daralıyor.

artıyor susmalar

çoğalıyor kendime olan seferim

ve nefretimin soluğu enseme çarpıyor.

nihayet ....

o rahimde , benim evim , evim yıkılıyor..

neyse

kesin olan şu ki ;

hikayenin sonunda ölüyoruz hepimiz

cennete inananlar kendini temize çıkarırken

her köşe başında meşalelerle bekliyoruz biz

usta... üzgünüm ...

bu duygunun esiriyim

ben içimden çıkartmaya çalıştıkça

piçlerinden çoğalıyor nefretim

olgunluk bu değil , biliyorum

biliyorum böyle olmaz yolculuk

garip haldeyim

yineleyeyim , dedim

deve dişi gibi kocaman

namert bir öfke bu

debeleniyor ruhum

aklım derin bir uçurum

kıvrım kıvrım

kıyısında dolanıyorum

sonra

"uyuştur beni " gece diyorum

çok uzaklara gidelim

dileğim sadece adalet

cellat !... bu işleri çabucak hallet

bir an önce güzel rüyalara gitmeliyim

ekmekle vurmam artık

öbür yüzümü dönmem vurana

sabırdan bahsetmeyin

sayın bayım bana

herkesin anladığı dilden

başlıyorum bak , konuşmama

sonra ....

bekliyorum....

"sevgi ,iyi bişey " desin biri

var desin

buralarda desin,

ben gübre olurum

yeter ki ,merhametim yeşersin

içimden toplanıp, toplanıp

o güzellikler çekip , gitmesin

dayan aklım

dayan bedenim

son nefese dek,

pusuda nefsim

zehirli engerek,

ama hayat bu ya dostum

her gün

yeniden yaşamak gerek