Herkesteki Hiç Kimse

gece kazandı
kendi ağırlığımda eziliyorum

ölümden korkum yok
daha iyi görüyorum
gözlerimi kapayarak
içimdeki gözlerini

güveniydin uzağın
yol yorgunluğuma

o
tanrının bana emaneti
ben
onun yalnızlığa emanetiyim
yalnızlık yeniden tanrıya emanet

gökyüzü ağladı
yeryüzü yaralandı
çok görmüyorum gidişini


herkes sevdiğini sandı
hiç kimse sevilmeyi bilmedi
sen sandın
ben bilmedim
herkesteki sevgi
hiç kimsede sevilmedi