Herşey De Bir Sen Varsın / Her Acı'da Bir Ben

Kal öylece,
Ve / ne olur / sus konuşma.

Gidiyorum bu diyarlardan
Ardıma bakmadan ve konuşmadan
Mutluluğumu bırakıyorum geri de,
Mutsuzluğumla yola devam ediyorum
-Gözlerim kanlı,
-Ve bahtım karalı !
Sen hançer izini bıraktın yüreğime
Yaram ne zaman kanasa
Dilim de ahım,
İçim de büyüyen nefretim oluyorsun.

Senin yüzünden,
Gözlerim kan yağmuruna tutuldu
Sayende yüreğim mutluluğu unuttu
Eskiden kâğıda umutlarımı yazardım
Şimdi kalemim mısralara ağlıyor
Yani yas denen şiirdeyim !
Ne vakit seni yazmak istesem satırlara,
O an kalemimde ki zalimim
Mürekkebimde ki isyanım oluyorsun...

Yüreğime eskilerden bir rüzgâr esiyor
Ümitlerim beni bir bir terk ediyor
Ve senin acın canımı çok yakıyor
Ama sen bilmiyorsun ki,
Hayat paylaşmaya değer !
En güzeli sevip de terk etmekse eğer
Ben hep yanlış yoldaymışım meğer.

Aldığım nefesim sana kin tutacak
Dudağım sana nefret okuyacak
Aşkı sevdam bir ömür mezarın olacak
Ve dilimde ki ahım,
Seni cehennem de yakacak !

Artık çıkmıyorum istiklâl'a
Çünkü göz yaşım hiç dinmiyor
Ve hiç bir şey yemiyorum
Odanın hali perişan,
Ben ayrı bir perişan,
Hiç kimse yok işime karışan
Bazen balkona çıkıyorum da,
Mutlu olan sevgilileri görüyorum
Ve senin gibi bir zalimi sevdiğim için de,
Kendimden nefret ediyorum.

Şimdi gülüşlerim ayrı bir köşe'de
Sırtım da ise kanlı bıcağın
Hiç bir zaman beni duymayacağın
Duysan da anlamayacağın
Hep bir ben olacağım zalim...
-
Şiirime katkı da bulunan ablam
HÜSNE GÜVEN'e sonsuz teşekkür ediyorum.../