Herşeyi İtiraf Ediyorum Bu Şiiri Sana Cehennem(im)den Yazdim..

Herşeyi itiraf ediyorum,bu şiiri cehennem(im)den yazdım....
Çapraz sorguların ortasında olmayan çıglıklarım,
bir daga sırtını dayamış isyanlarım olmadı benim...
Özürlü bir çoçugun masalında ifadesiz kalınca tüm imgeler
bir soru işaretinde susuyorum..avazım çıktıgı kadar...
Kaybettigim bunca şeye ragmen,
aşklarımı gelin ettigim cinnet yalnızlıklarımda,
bir çentik atıyorum tüm soguk duvarlara inat, şakagıma...
hangi acıya tutunsam herşey oluyorum, kendim olamadıgım kadar,
Çatışıyorum!!
Şiirlerimi ve adressiz mektuplarımı ardıma alarak,,,
Onursuz bir merminin ses duvarına çarpıyor suretim,
kanım şehrin kanalizyonlarına karşıyor,sonra denizin sularına
tüm mavilikler yasımı tutarken, emanet bir gözyaşının içinde cebelleşiyorum
tek bir damla bile düşmüyor toplanmaya fırsat bulamayan suretimden
kalk gidelim!! diyorum benligime içli bir hüzünle
anlıyorumki bir et parçasından başka hiçbirşeyimin kalmadıgını,,,
Umarsız bir gülüş rehin alıyor bedenimi,
zamanı unutuyorum ta ki;aynanın karşına geçene kadar
beyaza düşüyor gölgem,
gündüzlerim esrarengiz,gecelerim anoson kokuyor
üstüme örtüyorum nikotin sarartılı düşlerimi
saklı bahçemde zakkum çiçekleri,güneşini kaybetmiş,,,
çatlıyor arsızca odamda suskunlugum,
berdel verirken isyanlarımı,bana düşen sessizligim titriyor,dilim lal oluyor
yüregimin en ucra köşesine kazıyorumm kimliksizligimi
oysa herkeslerden saklı gülüşler biriktirdim
kimselerin bilmedigi yetimligimi astım şehrin duvarlarına
tüm yeşil ışıkları kana buladım,
ve bu şiiri cehennemden yazdım..
günahım çok!!
okuyunca yak beni

AHMET GÜVERCİN...