Herşeyini Kaybeden Kadın

Bir kadın vardı
Bir adamı sevdi
Çıktı karşısına adamın
Sordu inadına
Beni seviyor musun?
Adam kadının gözlerine baktı
Adam sustu
Kadın yılmadı inadına yürüdü
Aşk ateşine çıplak ayak
Yeşil dünyasını uzattı
Al yaşa dedi adama
Çiçekler vardı kuşlar vardı
Adam yine sustu
Derin bir sessizlik mabedi
Adamın iç dünyası sanki
Kadın yılmadı
Bu kez de gökyüzünü verdi adama
Uzattı elini
Gökyüzünden aldı yıldızları
Birer birer taktı
Adamın yorgun omuzlarına
Döndü ve yine sordu
Beni seviyor musun?
Adam yaşayan bir ölü
Sustu sustu yine
Kadın dağın en tepesini gösterdi adama
Çık ve aşağı bak dedi
Adam hayal dünyasından
Adım adım çıktı dağın tepesine
Ve baktı
Kadının yanında bir başkası
Gözleri doldu gözler artık ağlıyordu
Şaşırdı kadın duraksadı bir an
Tekrar sordu adama
Beni seviyor musun?
Adam hala suskundu
Kadın bitkin uzun uzun baktı adama
Sana kalbimi verdim
Sana gözlerimi verdim
Korkuyorsan al yüreğimi de verdim dedi
Her şeyim senin dedi
Ve beklenen cevap geldi
Adam kadına döndü
Seni seviyorum dedi
Yalnız bir aksilik vardı
Kadın tepki vermiyordu
Çığlık atıp sarılmadı adama
Bu kez de adam şaşkındı
Anlamıyordu kadını
Neden mi?
Kalbi yoktu kadının sevemedi
Gözleri yoktu kadının göremedi
Dili yoktu kadının konuşamadı
Bu kez de kadın sustu inadına...