Hey Siz

Göğü tuval yapmışlar

Maviden örtü

Beyazdan telve

Adını baht koymuşlar

Sessiz bir martının gagasında yırtıldı duygular

Perdesizliğe hoş geldiniz

Buyurun önce erkekler

Sonra kadınlar

Bu gece soframda

Bolca yağmur var

Yoksa siz bulutlardan mı çekindiniz

Az önce bizde misafirdiler

Hüznü ayıplayıp

Yokluğunuza kelimeler mi giydirdiniz

Evet siz

İçinizdeki kuraklığı

Nasıl seversiniz

Delice esen bir rüzgâr mı

Ardında iz bırakmayan

Öfkeli kumlar mı

Hani az önce damlaları anlatıyordunuz

Güz mevsimine övgüler dizip

Şimşeklere özeniyordunuz

Şipşak fotoğraflar kadar

Hızlı yaşıyordunuz

Evet evet siz

İçinizde bir kare olsaydım bile

Köküme inemezdiniz

Bunca yıl hep savaş istediniz

Çöpünü cebinde taşıyamayanların

Yüreklere hamallık etmesi

Düşünülemez bile

Ağzı süt kokan çocukların savaşlarıydı olan

Biri su tabancası istedi

Bir diğeri iklimleri krize çevirdi

Bir başkası

“Buralar hep dedemin” deyip söylendi 

Gökyüzü yere tükürdü

İçindeki bütün kusmuğu

“Yemişim sürgünlüğünüzü" dedi

Aptal martının teki

Yüreğime dönüp

“Yeter" dedim

Bunca fırça darbesi...

Senin renkli kelimelere

İhtiyacın yok

İşteş eylemlerimin beli büküldü

Ben tangır tungur yağmayı seçtim

Deve tabanı terliklerle

Siz çöle çektiniz

Evet siz 

Önce kadınlar

Sonra erkekler

Herkese yetecek kadar var

Buyurun soframız geniş

Menüde insanlık

Haayır ama siz

Ciğer seversiniz

Unutmak da

Aşka dâhil

Affeder misiniz