Heykel

bu gece tebessümlerini bir saat geri al!
yarın çok ihtiyacın olacak
uğurluyorum seni kalbimden
düşecek gülücükler yüzünden..

gecikmiş dermanını da al git yüreğimden
öyle bir sus ki giderken;
sana beddualar yükselsin kendi kalbinden
adımı anma!
yoluma hiç çıkma
kendini ayrılık kuyusunun en dibine sakla!

biz aşka benzeyen ayrılık heykeli yaptık!
şimdi cümle aleme sergiliyoruz eserimizi
usta sen!
vefasızlığının yanında çırak bile olamayan ben!

ellerini seviyordum en çok!
aşk kokar,sevda yapar sanıyordum
bilmiyorum
elinin tersiyle koca sevdayı ayrılığa nasıl ittin
bilmiyorum!

varlığın yokluğun birdi her günümde
olmayışına giydirdiğim hükümleri çıkarıyorum artık üzerinden
çırılçıplaksın karşımda
utanma!
bir elinde vefasızlık var ya,
diğerinden de arsızlık tutar
utanma!
bu gece çırılçıplak rahatça dolaş odam da
ve git sonra!
öyle bir git ki;
aşka benzeyen ayrılık heykelini de al
pişmanlıkların hemen önüne koy dursun
eğer vicdanın geri gelirse sana
kaybettiğin aşkın hediyesi olsun!

yerim yurdum belli benim!
eğer yine geleceksen seni kabul ederim!
sanma ki sevgimden
yıkılmış,enkaz haline bakıp
sana pişmanlık heykeli yapmak istediğimden!

DEMODERN!..