Heykellerin Sessizliği

İçimde yürür ölü ordular
Ruhumda hep ayak sesleri

Üşür içimde kar kristalleri
Ayaz yanığı döker;
Taş sürgünü heykellerin
Gece şarkılarına...

Sırrını boğazlayan sessizlik
La notasının
Kıyısız kızılına bozar
Kutsal yeminini.
Dünyanın hayali görüntüsü
Yehova kadar kıskanç,
Proteus kadar maskeli
Asit yüzlü sokaklarda
Çan ustalarını ararken

Üşür içimde kar kristalleri
Kehribar suyu içer;
Taş sürgünü heykellerin
Gece yürekli ıssızlığında..

Ölümlü ölülerin yeryüzüne
Mahkum
Düşmüş meleklerin
Ansızın beliren saçlarının
Rüzgarından
Düşsüz rüyalar kadar siyah
Kanat çırpınışları
Uyanır ruhumun
Ayak seslerine

Üşür içimde kar kristalleri
Ölüm intihar eder;
Taş sürgünü heykellerin
Gece sunaklarında...

Vahşi iz sürücü gölge
Tıslar
Ölü ordulara
Dehşetin gözlerinden;
Dondurun gece şarkılarını!

Karanlık
Ölümsüz ışığın ebedi yalnızlığında
Kederden bir ıslık dokur;
Doğururken Tanrıların
Ruhunu düşürdükleri
Taş sürgünü
Heykeller
Donmuş kristallerde
Yaşar
İçinde yürür ölü ordular
Ve
Gece şarkılarında
Üşümez
Heykellerin sessizliği

7.1.2015