Hiç

Daha dün annemin kollarında kalıp;
Çiçekli bahçelerin yollarında koşmalıydım.
Yanı hayatın hiçbir satırında yan yana gelmemeliydi bakışlarımız.
Ne demeli şimdi,büyüdüm diye mi kafa tutuyorsun bana dünya?
yahu birisi çıkarsa cebinden düşlerimi,
çocukluğumu çizse avuçlarımın arasına
Ben yetmişine küs bir ihtiyar olmaları bırakıp,
yedisinde bir velet oluversem
Okullu olup,sınıfları doldurmanın
telaşına büyütsem sevinçlerimi.
Ne demeli şimdi,ağlıyorum işte;
annesiz,düşmüş bir çocuk gibi...

ah yalandan kim ölmüştü
bir kere çalıverseydin kapımı seni seviyorumlarla
sonra giderdin,
sığınırdın kendi ülkenin masallarına.
Ne demeli şimdi .......
Hüseyin Avni ÇAKMAK