Hiç Adam

Yürüyor yolda adım adım,gelen geçen çarpsada bakmıyor
Dışarının gürültüsü umrunda değil, sanki dünyayı hiç takmıyor
Gözleri bakıyor ufka doğru,sanki uzakta bir şey bekliyor
Kendi halinde, yürüyor yolda farkında değil dünyanın bu adam

Aklında binbir düşünce düğüm düğüm olmuş çözmeye çalışıyor
Düğümler girdap olmuş bütün dünyayı yutmaya çalışıyor
Düşündükçe siyahla beyaz,gerçekle yalan birbirine karışıyor
Kendi halinde,kendi küçük dünyasında yaşamaya çalışıyor bu adam

Elleri ceplerinde ,cebinde tesbih çeker durur ya sabır çeker
Kafasında planlar yapar çözmeye çalışır sorunları teker teker
Kalbi sıkışır çoğu zaman bir of çeker ,ölümü sever onu bekler
Kendi halinde, sorunlarının altında ezilmiş zavallı bir adam

Kah güler , içi kan ağlar neye güldüğünü kendi kendine sorar
Gözünden yaş gelmez, erkektir ağlamaz,kendini adam sayar
Saati satine uymaz ,ne istedini bilmez ,tutturamaz bir ayar
Kendi halinde, topluma karışmış, yaşayap giden bir adam