Hiç Kimse

tarifi imkansız bir aşkın içinden geçiyordu kördüğümler
çiçeklerin bağrından tebessüm eder gibi
serpiliyordu iklimler
akla şaşkın güneş
gündüz gözüyle sakince bakıyordu sesteşlere

kapı kenarından sızan ışıkların
yüzü düşüyor
arkası gelmezlerin eksik cümleleri sıradanlaşıyordu
kalbinin derinliklerinde
sade bir ayrılık töreni yapılıyordu
isyanlara karışıyordu dalgalar
ağlıyordu dağlar

kaldırım şekilleri üzerinde
benim içimde
senin gidişinde
sebepsiz keşkeler bekliyordu

asrın duygusu denilen
amaçsızlık
boyunu posunu
kara zindanlardan kaçırıyordu
hiç kimse anlayamazken suskunluğu
herkesin dilinde kalıyordu unutulmuşluğu

çayır çimen gezen bulutlar
gece olunca
yerini yüzü üzgün olan
aya bırakıyordu
insanlar öyle değişmişlerdi ki
ayın yüzü hep küskün
düşkün
ağlar gibi oluyordu

son bir an kalıyordu
biz gidince
yenilere
onu da dinlemek istemiyordu
eskilerden
hiç kimse...

15.07.12