Hiç Kimse

Gece alır gizlice perde kıvrımından
Senin saçında unutulmuş gün ışığını.."

~Rilke
...
Rilke gibi Leyla gibi,
Shakespeare gibi Şirin gibi,
Kafka gibi Aslı gibi
Sevmesem seni.
Almasam gün ışığını saçlarından,
Bozmasam saçına düşen pırıltının
Huzurunu
Ebediyen düşmese gözlerimden.
Hüküm giydirmesem dağlara Ferhat gibi
Bir iz taşımasam Shakespeare'den
Nitelikli üstün geveze bir şair gibi
Olmasam
Teğet geçsem bilinenlerin yılgınlığından..
Dokunduğum yetmişbeş kirpiğinin her biri
Varlık rengini alsa,
Söylemin yoksulluğuna düşmesem;
Seni kavranabilir olmaktan uzaklara
Taşısam
Gökyüzüne el koymasam
Hissettirirken beni,
Hem tam hem de hiç olsam,
"Hiç kimse" olsam sahipsiz toprağında
Şüpheli şairlerin yazgısı gibi olmasam,
Bizzat kendimden alsam seni..
Bir hakikat duyumunu
Bir varlık ürpertisini
Bizzat kendimden alsam
Seni severken
Gibi olmasam ve
Bizzat kendimden alıp
Öyle hiç kimse gibi
Kendime ait sonsuz şimdiyi yansıtıp
Öyle kendimce
Sevsem seni..