Hiç Kimsen Olmak

Hani
Hiçkimse
Senin gözlerinde
Bir şiir gibi takılı kalmamıştı ya
Hiçkimse omuzunda
Seni bir bebek gibi uyutmamıştı
Şu anlamsız karanlık gecelerinin sabahında
Çıglıkların karışırken derme çatma sokakların ayazlarına
Hani hiçkimse
Güneş gibi doğmamıştı ya dünyana
Hiçkimse
Dokunmuyordu dokunamıyordu yüreğine
Hiçkimseye güvenemiyordun
Uyuduğun ya da arkanı yaslaman gereken saatlerde
Hiçkimse
Senin bir çocuk gibi dudağını büktüğün anlarda
İçinde kopan fırtınaları göremiyordu ya
Hayatın bir limanından diğer limanına yolculuktayken sen
Hiçkimse
El sallamıyor
Hiçkimse
Hoş geldin demiyordu ya
Silmemişti göz yaşlarını
Hiçkimse
Basmamıştı seni çıkarsız gögsüne ya
Ve hiç kimse
Anlamamıştı ya seni
İşte ben senin
Hiçkimsen olmaya geldim