Hiç Terk Etmemiş Gibi Gel

Okyanus misali gözlerinin
Derinliklerinde kaybolsam...
En derindeki kalp girdabına yakalansam...
Tüm benliğimle beni kabul eder,
Yaşamının bir parçası yapar mısın?...

Yoksa;
Kin ve nefret dolu azgın dalgalara kapılmış,
İsimsiz bir sandal gibi,
Meçhule mi sürüklersin?...

Halbu ki;
Tek bilmen gereken,
Tüm rotaların sana kilitlenmiş olduğu...
Belki de milyonlarca sandaldan birinin,
En azından birinin,
Aşk ve şefkat dolu rıhtımlarına
Öyle ihtiyacı var ki...

Sek ve yıllanmış şarap misali gülüşün,
Gözlerimin içine bakarak gülümsemen,
Baktıkça;
Ne zaman ve nerede ,
Sarhoş ettiği belli olmayan,
Yaşantıma bir anlam katan,
Sana tüm varlığımla bağlı kılan,
Ah o gülümseyişin...

Ne kadar zaman oldu kim bilir,
Beni benden alıpta,
Yıllanmış hayallere götürmeyeli,
İsyanları silipte mutluluğa kucak açmayalı...

Bekliyorum seni,
Yeter artık...
Kır gönlündeki pas tutmuş zincirleri...
Bir fırtına misali eserek gel...
Ne zaman ve nereden geldiğini belli etmeden gel...
Hiç gitmemiş
Ve
Hiç terk etmemiş gibi gel...